Van Hofnar toet Rammelesjang.
Sinds 1996 waerdj de Prins vanne Sjaopsköp mit ziene Raod väörop gegange door eine Rammelesjang. Dees funksie is bènne de klup óntsjtange oet de Bóntje Aovendje woea-det hae de artieste van en nao de bühne bracht.
Eine waegwiezer dae noe mit ziene Narresjtek (Rammelesjang) de hoeaghede nao ’t middelpuntj van ’t fiëst bringtj. In vreugere tieje haaj de Hofnar ein sjpesjiaal posisie bènne ’t hof van ein hoeaggeplaatsjt persoean. Hae kós dinge zègke en fratse oethaole die de Raodshiëre zich neet kóste permitere. Hae mócht dinge zègke, es d’r mer óm gelache kós waere, mer daodoor woor waal gezag waat gezag mós waere. Eine tolk van ’t volk, subtiel bringe waat de gewuëne burger te klage haet. Óm ’t good te doon, vreugtj `t óm versjtandj, dwaasheid wirktj esse d’r wies mit ómsjprings, mer wies miense die de dwaas oethange, fale…
De Rammelesjang, en noe höbbe we ’t äöver de Narresjtek, is de septer van de Hofnar, auch waal “zotskolf” of “marotte” genumdj. Aan de baovekantj zit ein oet hout gesjneje kop, waat ein verkleindj aevebeeld van de Nar zelf is. Hiej in Häör is ’t aevebeeldj oeteraard eine Sjaopskop, want oze Rammelesjang is auch eine echte Sjaopskop. De Nar, laes Rammelesjang, hèltj ein angere deze kop väör mit de volgendje boeadsjap: “Kiek nao dichzelf, dit bön ich, det bös doe” Ein sjpegel dae nao twië kenj wirktj, dus eigelik waere wae allemaol gesjpegeldj mit de Nar. We zeen geliek, mótte ós óngerein neet väör de gek haoje en serieus nao-ein zeen op ein ludieke meneer. Bènne oos vereniging haet de Rammelesjang miër ein offisjele funksie. Zoea-es iërder gezag begelètj hae de Prins en zien gevolg nao de plek woea-det ’t belangriek is. Hae hèltj alles inne gate en zorgtj det de delegasie saluweertj es emes dae ’t verdeentj ein tastbare waardering of óngersjeijing óntvíngtj in waat väör vorm den auch.
